Autor: admin

W ramach cyklu konkursów, Komitet Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego w Kobyłce, inicjuje kolejną, piątą już edycję Konkursu Historycznego o Żołnierzach Wyklętych.

Konkurs objęty jest Patronatem Narodowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy, w Stulecie Odzyskania Niepodległości.

W skład Komitetu Honorowego wchodzą:

• Mariusz Błaszczak Minister Obrony Narodowej – Przewodniczący Komitetu Honorowego ,
• Anna Zalewska Minister MEN,
• Jarosław Szarek – Prezes IPN,
• Jacek Pawłowicz – Dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych,
• Jan Andrzejewski – Kustosz Bazyliki Św. Trójcy w Kobyłce.

Rozpoczęcie konkursu 26 lutego a zakończenie 16 kwietnia. Uroczysta Gala podsumowująca tegoroczną edycję, wraz z wręczeniem nagród i wyróżnień, odbędzie się 25 maja 2018 roku, w 70 rocznicę śmierci Rotmistrza Witolda Pileckiego w Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie przy ul. Jagiellońskiej 38.

Konkurs skierowany jest do uczniów szkół szkół podstawowych, gimnazjalnych, ponadgimnazjalnych w Polsce i zagranicą oraz Osadzonych w Aresztach Śledczych. Przedmiotem konkursu jest przygotowanie prac w następujących kategoriach:

• szkoły podstawowe kl. 0 -3 – praca plastyczna „Żołnierze Wyklęci”,
• szkoły podstawowe kl. 4 – 7 – praca plastyczna, projekt serii znaczków pocztowych, film „Żołnierze Wyklęci”,
• szkoły gimnazjalne kl. 2 – 3 – poezja, komiks, film „Żołnierze Wyklęci”,
• szkoły ponadgimnazjalne – plakat, projekt serii znaczków pocztowych „Żołnierze Wyklęci”, film „Raport Witolda Pileckiego Bohatera Niezwyciężonego więźnia w niemieckim obozie KL Auschwitz”,
• osadzeni w Aresztach Śledczych – praca plastyczna, projekt serii znaczków pocztowych „Żołnierze Wyklęci”.

Pod linkiem Regulamin V Konkursu Historycznego o Żołnierzach Wyklętych oraz załączniki: Karta uczestnictwa i opis pracy w V Konkursie Historycznym o Żołnierzach Wyklętych

Zapraszamy do rejestracji elektronicznej poprzez wypełnienie formularza zgłoszeniowego: http://komitet-pamieci-pileckiego.com/konkurs.html

Od początku istnienia Konkursu, organizatorom przyświecają te same cele i idee, a wśród nich:

• upamiętnienie Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Niezłomnych,
• kultywowanie wartości, ideałów i postaw żołnierzy Polskiego Państwa Podziemnego po II wojnie światowej,
• budzenie i utrwalanie dumy z dziedzictwa narodowego,
• pogłębienie wiedzy historycznej,
• doskonalenie umiejętności samodzielnego poszukiwania, gromadzenia i selekcjonowania informacji w różnych źródłach,
• kształtowanie postaw patriotycznych młodzieży poprzez propagowanie i pogłębianie wiedzy o działalności drugiej konspiracji w latach 1944-1963,
• zachęcenie młodych twórców do doskonalenia umiejętności plastycznych,
• popularyzowanie poezji o tematyce patriotycznej.

Serdecznie zapraszam do uczestnictwa,
Bogdan Grzenkowicz, Przewodniczący Komitetu Pamięci Rotmistrza Pileckiego

W hołdzie „Żołnierzom Wyklętym” – bohaterom antykomunistycznego podziemia, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienie dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób, przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu …

W niedzielę 4 marca 2018 roku, w Kobyłce, odbyły się VI Obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, zorganizowane przez Komitet Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego, pod Patronatem Narodowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w Stulecie Odzyskania Niepodległości. W uroczystościach, które rozpoczęła msza święta w Bazylice Świętej Trójcy, uczestniczyli Żołnierze Wyklęci – Niezłomni, parlamentarzyści, przedstawiciele sił zbrojnych, lokalnych władz samorządowych, przedstawiciele szkół i organizacji społecznych oraz  licznie zgromadzeni mieszkańcy Miasta. Ministra Obrony Narodowej reprezentował podsekretarz stanu Tomasz Szatkowski.

Przed pomnikiem – obeliskiem poległych za Ojczyznę, na Placu 15 Sierpnia, odczytany został Apel Pamięci oraz złożone zostały kwiaty.  List od Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Andrzeja Dudy odczytał Przewodniczący Komitetu Bogdan Grzenkowicz. Uroczystość prowadził redaktor Rafał Patyra. Decyzją Ministra Obrony Narodowej, Mariusza Błaszczaka, na wyższe stopnie oficerskie zostali awansowani:

Podpor. Mieczysław Wojciech Chojnacki, ps. „Młodzik”:

Urodzony 26 marca 1924 roku w Sierpcu. Jako szesnastoletni chłopiec wstąpił do Korpusu Obrońców Polski, później walczył w szeregach Armii Krajowej.

Z ważniejszych akcji bojowych brał udział w:

• wykolejeniu pociągu urlopowego z Niemcami pod Urlami,
• ubezpieczaniu miejsca postoju sztabu Grupy Operacyjnej AK Warszawa-Wschód w Dębinkach,
• walce z niemieckim pociągiem pancernym pod Tłuszczem.

Od sierpnia 1944 roku do kwietnia 1945 roku był w niewoli niemieckiej. Po powrocie do Polski wstąpił do Ruchu Oporu Armii Krajowej. Ujęty 10 marca 1950 roku przez funkcjonariuszy UB, został skazany na kilkukrotną karę śmierci.

W kilkudziesięcioosobowej celi śmierci na Rakowieckiej, spędził kilka miesięcy i był świadkiem ostatnich tygodni życia zarówno „wilniuków” – jak ich nazywał – mjr. Zygmunta Szendzialarza „Łupaszki” jak i „winowców” – płk. Łukasza Cieplińskiego. Jest autorem siedmiu książek poświęconych Żołnierzom Armii Krajowej, które są swoistą spuścizną po pokoleniu Żołnierzy Wyklętych.

Por. Krystyna Potrzebowska, ps. „Jadwiga”:

Urodzona 9 lipca 1923 roku w Wojciechowicach. W Armii Krajowej w latach 1942 – 1944. Łączniczka w grupie łączności wewnętrznej, kontakty organizacyjne zmieniane okresowo: do Rejentówki Maciantowicza (stacjonował tam pluton specjalny Ośrodka Radzymińskiego), do Załubic Starych. Przenoszenie rozkazów na terenie Radzymina, a także przenoszenie i dostarczanie broni i amunicji. W Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej, po 2000 roku, przez kilkanaście lat była Prezesem Koła Wołomin ŚZŻAK.

Por. Jerzy Nowicki:

Urodzony 8 maja 1932 roku w Ciechanowcu, trafił do organizacji poakowskiej „Młota” jako specjalista od legalizacji dokumentów. Później znakomity artysta plastyk ZPAP, malarz i rzeźbiarz.

Na Obchodach obecna była Orkiestra Wojska Polskiego oraz Kompania Honorowa. Mieszkańcy mogli zapoznać się z prezentacją licznego uzbrojenia naszej Armii.  Po zakończeniu wydarzenia można było spróbować ciepłej grochówka przygotowana przez Wojsko Polskie.

Serdecznie dziękuję za przybycie i wspólne oddanie hołdu bohaterom podziemia antykomunistycznego 1944-1963.
Bogdan Grzenkowicz
Przewodniczący Komitetu Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego

76 lat temu, 14 lutego 1942 roku, Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski wydał rozkaz o przekształceniu Związku Walki Zbrojnej (27 IX 1939 do 1940 roku Służba Zwycięstwu Polski) w Armię Krajową. Decyzja ta podyktowana była potrzebą zunifikowania polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych (ok. 200 organizacji wojskowych, zarówno spod okupacji niemieckiej, jak i sowieckiej) oraz podporządkowania ich Rządowi RP w Londynie. Utworzona 76 lat temu AK jest uważana za największe i najlepiej zorganizowane podziemne wojsko działające w okupowanej Europie.

W okresie maksymalnej zdolności bojowej w lecie 1943 roku siły Armii liczyły ok. 380 tys. osób, w tym 10 tys. oficerów. Armia Krajowa podlegała Naczelnemu Wodzowi i rządowi Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie.

Organem dowodzenia AK była Komenda Główna, w której skład wchodziły oddziały, piony organizacyjne i samodzielne służby – oddziały: I Organizacyjny, II Informacyjno-Wywiadowczy, III Operacyjno-Szkoleniowy, IV Kwatermistrzostwa, V Łączności Operacyjnej, VI Biura Informacji i Propagandy oraz VII Finansów i Kontroli, a także Kierownictwo Dywersji.

Komendant AK podlegał Naczelnemu Wodzowi oraz był w zależności politycznej od Delegata Rządu. Funkcję tę pełnili:

• gen. dyw.  Michał Tokarzewski-Karaszewicz ( Torwid, 27 IX 1939 – III 1940)
• gen. broni  Kazimierz Sosnkowski  (Godziemba, III 1940 – 18 VI 1940)
• gen. dyw.  Stefan Rowecki (Grot, 18 VI 1940 – 30 VI 1943)
• gen. dyw.  Tadeusz Komorowski (Bór, VII 1943 – 2 X 1944)
• gen. bryg. Leopold Okulicki (Niedźwiadek, 3 X 1944 – 17 I 1945)

Ogólny plan działania AK przewidywał 3 etapy: konspiracji, walki powstańczej w momencie zwycięskiej ofensywy aliantów zachodnich oraz odtwarzania sił zbrojnych. AK realizowała swe cele poprzez prowadzenie walki bieżącej i przygotowywanie powstania powszechnego. Walka bieżąca prowadzona była głównie przez akcje małego sabotażu, akcje sabotażowo-dywersyjne, bojowe i bitwy partyzanckie z siłami policyjnymi oraz regularnym wojskiem niemieckim. Specjalne miejsce w działalności bojowej AK zajmowały akcje odwetowe i represyjne w stosunku do SS i policji oraz zdrajców i prowokatorów.

19 stycznia 1945 roku Komendant Główny gen. Okulicki wydał rozkaz o rozwiązaniu AK. Straty AK wyniosły ok. 100 tys. poległych i zamordowanych żołnierzy, ok. 50 tys. zostało wywiezionych do ZSRS i uwięzionych. Do moskiewskiego więzienia trafił m.in. gen. Okulicki, sądzony w procesie szesnastu przywódców Polskiego Państwa Podziemnego.

Wobec represji sowieckich i polskich służb bezpieczeństwa nie wszystkie oddziały AK podporządkowały się rozkazowi o demobilizacji. Powstały nowe organizacje konspiracyjne m.in. Ruch Oporu Armii Krajowej i Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość”. Żołnierze AK byli prześladowani przez władze komunistyczne, zwłaszcza w okresie stalinizmu, wielu z nich skazano na karę śmierci lub wieloletniego więzienia.

Rota przysięgi Armii Krajowej – obowiązująca od lutego 1942 roku:

• Przyjmowany: W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej kładę swe ręce na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego. Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i rozkazom Naczelnego Wodza oraz wyznaczonemu przezeń Dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszny, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało. Tak mi dopomóż Bóg.
• Przyjmujący: Przyjmuję Cię w szeregi Armii Polskiej, walczącej z wrogiem w konspiracji o wyzwolenie Ojczyzny. Twym obowiązkiem będzie walczyć z bronią w ręku. Zwycięstwo będzie twoją nagrodą. Zdrada karana jest śmiercią.

• www.encyklopedia.pwn.pl/haslo/Armia-Krajowa;3871190.html
• www.dzieje.pl/aktualnosci/w-warszawie-obchody-76-rocznicy-utworzenia-armii-krajowej
• www.niezależna.pl

6 lutego 2018 roku, w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się Gala Strefy Wolnego Słowa w ramach obchodów 25–lecia „Gazety Polskiej”, podczas której premier Mateusz Morawiecki, został uhonorowany nagrodą Człowieka Roku 2017 Klubów „Gazety Polskiej”. Przyznano też nagrodę 25-lecia tygodnika „Gazety Polskiej”, której laureatami zostali śp. prof. Lech Kaczyński, były Prezydent Polski oraz prezes PiS Jarosław Kaczyński. Ponadto wręczono nagrodę św. Grzegorza I Wielkiego, miesięcznika „Nowe Państwo”. Otrzymał ją działacz antykomunistycznej opozycji w PRL Andrzej Gwiazda.

W Gali „Gazety Polskiej” wzięli udział, poza Mateuszem Morawieckim i Jarosławem Kaczyńskim m.in. wicepremier Beata Szydło, marszałkowie Sejmu i Senatu – Marek Kuchciński i Stanisław Karczewski oraz Parlamentarzyści, członkowie środowisk patriotycznych (w tym Komitetu Pamięci Rotmistrza Pileckiego w Kobyłce) oraz ludzie kultury i biznesu.

Nagrody wręczyli:

Tomasz Sakiewicz – redaktor naczelny „Gazety Polskiej”

Katarzyna Gójska – redaktor naczelna „Niezależnej Gazety Polskiej – Nowego Państwa”

Ryszard Kapuściński – szef Klubów Gazety Polskiej.

http://niezalezna.pl/216951-gala-strefy-wolnego-slowa-25-lat-gazety-polskiej

Źródła: www.facebook.com/GazetaPolskaPL/ oraz własne.

W dniu dzisiejszym, tj. 2 lutego 2018 roku, z rąk Wicewojewody Mazowieckiego, p. Artura Standowicza, Srebrny Krzyż Zasługi nadany przez  Prezydenta RP odebrał Bogdan Grzenkowicz – Przewodniczący Komitetu Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego, Prezes Koła Wołomin „Rajski Ptak” Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej im. Rotmistrza Witolda Pileckiego w Kobyłce. Organizator Konkursów Historycznych o zasięgu międzynarodowym m.in.: o Żołnierzach Wyklętych, Bitwie Warszawskiej 1920 roku, czy Powstaniu Warszawskim. Organizator Obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych w Kobyłce i innych wydarzeń patriotycznych, historycznych i państwowych. W swoich działaniach konsekwentnie realizujący założone cele edukacyjne i wychowawcze oparte na pamięci o polskich bohaterach narodowych, szczególnie ważnych i nieznanych czy zapomnianych wydarzeniach Polskiej historii i tradycji niepodległościowej.

Serdeczne gratulacje i życzenia wytrwałości w realizacji dalszych pięknych inicjatyw o charakterze społecznym, edukacyjnym i wychowawczym.

Mazowiecki Urząd Wojewódzki – wręczenie odznaczeń państwowych

Krzyż Zasługi – ustanowiony w 1923 r. nadawany jest osobom, które położyły zasługi dla państwa lub obywateli spełniając czyny przekraczające zakres ich zwykłych obowiązków, a przynoszące znaczną korzyść państwu lub obywatelom, ofiarną działalność publiczną, ofiarne niesienie pomocy oraz działalność charytatywną. Krzyż Zasługi może być nadany tej samej osobie w każdym stopniu dwukrotnie. Przed nadaniem Krzyża Zasługi wyższego stopnia powinny upłynąć co najmniej 3 lata. Dzieli się na trzy stopnie:

• I stopień – Złoty Krzyż Zasługi,
• II stopień – Srebrny Krzyż Zasługi,
• III stopień -Brązowy Krzyż Zasługi.

W rocznicę wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau w 1945 roku, obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. W 1940 roku w Oświęcimiu Brzezince, wcielonym dekretem Hitlera do Niemiec, władze niemieckie utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Rozbudowywany był on potem stopniowo w główne miejsce masowej eksterminacji około 1,1 miliona Żydów z całej Europy, a także 140–150 tysięcy Polaków, około 23 tysięcy Romów, około 12 tysięcy jeńców radzieckich oraz ofiar innych narodowości. W obozach Auschwitz, Birkenau, Monowitz i podobozach, doczekało wyzwolenia łącznie około 7,5 tysiąca więźniów.

19 września 1940 roku, do Auschwitz dobrowolnie dostał się Witold Pilecki , który po przedstawieniu planu działania przełożonym, otrzymał zgodę na akcję od Komendanta Głównego Związku Walki Zbrojnej, gen. Stefana „Grota” Roweckiego. Jako więzień nr 4859, pod nazwiskiem Tomasza Serafińskiego spędził tam 2 lata i siedem miesięcy. Do obozu poszedł z misją zorganizowania konspiracji wojskowej i zdobycia wiarygodnych danych o zbrodniach popełnianych przez Niemców. Jako autor pierwszych na świecie raportów z Auschwitz, już w 1942 roku, za pośrednictwem kurierów Polski podziemnej, przekazał informacje do Rządu Polskiego w Londynie o niemieckim bestialstwie i realizacji planów eksterminacyjnych narodów podbitych przez III Rzeszę. Po ucieczce i uzupełnieniu obozowych notatek, Rotmistrz Pilecki sporządził już we Włoszech, swój pełen „Raport”, w którym pisał m.in.: „Gdy wychodziłem z Oświęcimia (27 IV 1943), zginęło [już] 97 tysięcy numerowanych więźniów. Nie ma to nic wspólnego z ilością ludzi, których masami, bez ewidencjonowania, gazowano i palono. Zginęło [ich] ponad dwa miliony. Podawałem te liczby oględnie, żeby nie przesadzić.”

Dr Adam Cyra, autor biografii „Ochotnik do Auschwitz”, wieloletni pracownik naukowy Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau, opisuje m.in. tajemnice raportu Pileckiego, a także dlaczego nie doszło do ekranizacji wyczynów rotmistrza, choć był już gotowy scenariusz napisany w Hollywood:

http://www.tvp.info/35779624/polski-historyk-zdradza-dlaczego-hollywood-nie-zrobil-filmu-o-rtm-pileckim

Uroczysta Gala III Konkursu Historycznego „Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 w obronie granic i niepodległości”, podczas której nagrodzono Laureatów wybranych spośród prawie 1.400 uczestników, odbyła się 12 stycznia 2018 roku w Narodowym Banku Polskim w Warszawie. Spotkanie swoją obecnością zaszczyciła p. Zofia Optułowicz-Pilecka, córka Rotmistrza Witolda Pileckiego, oraz licznie zgromadzeni goście – nagrodzeni Uczestnicy Konkursu z opiekunami, Patroni, Sponsorzy. Prowadzącą była p. Redaktor Agata Konarska.

Wsparcia medialnego, w postaci relacji z Finału Konkursu i Uroczystej Gali, tak jak wcześniej z przygotowań Uczestników, udzieliła TV Polonia: Finał III Konkursu Historycznego w TV Polonia

Serdecznie gratulując jeszcze raz wszystkim Laureatom oraz dziękując osobom i instytucjom za wsparcie i sympatię, już dzisiaj zapraszamy na kolejną edycję Konkursu.

Komitet Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego w Kobyłce.

Szanowni Państwo,

Pod poniższym linkiem prezentujemy listę osób Nagrodzonych oraz Wyróżnionych w poszczególnych kategoriach:

Wyniki III Konkursu Historycznego „Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, w obronie granic i niepodległości”

Skład Komisji Konkursowej, oceniającej nadesłane prace w III Konkursie Historycznym „Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 w obronie granic i niepodległości”:

1. dr hab. Maciej Aleksandrowicz z Akademii Sztuk Pięknych;
2. dr hab. Zdzisława Ludwiniak profesor z Akademii Sztuk Pięknych;
3. Siostra dr M. Natanaela Wieslawa Błażejczyk CSSF – ukończyła Akademię Sztuk Pięknych, Konsultant Konferencji Episkopatu Polski ds. ochrony zabytków sakralnych, Sekretarz Rady ds. Kultury i Ochrony dziedzictwa Kulturowego KEP, Sekretarz Stowarzyszenia „Muzea i Skarbce Kościelne Ars Sacra”;
4. Wojciech Boberski z Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk;
5. Mirosław Widlicki – prezes Okręgu Warszawa Wschód Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej;
6. Janusz Krystosiak – Komitet Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego;
7. Bogdan Grzenkowicz – przewodniczący Komitetu Pamięci Rotmistrza Witolda Pileckiego, prezes Koła Wołomin „Rajski Ptak” Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Serdeczne gratulacje dla Laureatów oraz podziękowania za uczestnictwo i ogromne zainteresowanie III edycją Konkursu Historycznego „Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 w obronie granic i niepodległości”.

13 grudnia 1981 roku, gen. Wojciech Jaruzelski wystąpił zbrojnie przeciw Narodowi Polskiemu. O godz. 6 rano poinformował Polaków o ukonstytuowaniu się Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (WRON) i wprowadzeniu na mocy dekretu Rady Państwa stanu wojennego na terenie całego kraju.

Jaruzelski: „..bez pomocy nie damy rady”,

„…najpierw należy wykorzystać własne możliwości” – odpowiada Kulikow.

Władze komunistyczne, jeszcze 12 grudnia przed północą rozpoczęły zatrzymywanie działaczy opozycji i „Solidarności”. W ciągu kilku dni w 49 ośrodkach internowania umieszczono około 5 tys. osób. W ogromnej operacji policyjno-wojskowej użyto w sumie 80 tys. żołnierzy, 30 tys. milicjantów, 1750 czołgów, 1900 wozów bojowych i 9 tys. samochodów.

Przygotowania do wprowadzenia stanu wojennego trwały ponad rok i były prowadzone ze szczególną starannością. Kontrolował je m.in. naczelny dowódca wojsk Układu Warszawskiego marszałek Wiktor Kulikow oraz ludzie z jego sztabu. Na potrzeby stanu wojennego sporządzono projekty różnych aktów prawnych, wydrukowano w Związku Sowieckim 100 tys. egzemplarzy obwieszczenia o wprowadzeniu stanu wojennego, ustalono listy komisarzy wojskowych mających przejąć kontrolę nad administracją państwową i większymi zakładami pracy, a także wybrano instytucje i przedsiębiorstwa, które miały zostać zmilitaryzowane.

Od połowy października z obszarem przyszłych działań zapoznawało się ponad tysiąc Wojskowych Terenowych Grup Operacyjnych. Intensywne ćwiczenia w walkach z tłumem przechodziły oddziały ZOMO. W więzieniach przygotowano miejsca dla około 5 tys. działaczy „Solidarności” i opozycji, którzy mieli zostać internowani na podstawie list sporządzanych od początku 1981 roku.

14 grudnia rozpoczęły się niezależnie od siebie strajki okupacyjne w wielu dużych zakładach przemysłowych. Strajkowały huty, w tym największa w kraju „Katowice” oraz im. Lenina, większość kopalń, porty, stocznie w Trójmieście i Szczecinie, największe fabryki, takie jak: WSK w Świdniku, Dolmel i PaFaWag we Wrocławiu, „Ursus” czy Zakłady Przemysłu Odzieżowego im. Juliana Marchlewskiego w Łodzi. Strajkowano w sumie w 199 zakładach (w 50 utworzono komitety strajkowe), na około 7 tys. istniejących wtedy w Polsce przedsiębiorstw. W 40 zakładach doszło do brutalnych pacyfikacji strajków, przy użyciu oddziałów ZOMO i wojska, wyposażonego w ciężki sprzęt. Szczególnie dramatyczny przebieg miały strajki w kopalniach na Górnym Śląsku, gdzie górnicy stawili czynny opór. 16 grudnia 1981 r. w Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w trakcie kilkugodzinnych walk milicjanci użyli broni palnej, zabijając 9 górników. 23 grudnia przy wsparciu czołgów i desantu ze śmigłowców udało się stłumić strajk w Hucie „Katowice”. Najdłużej trwały strajki w kopalniach „Ziemowit” (do 24 grudnia) i „Piast” (do 28 grudnia), w których zdecydowano się prowadzić protest pod ziemią. W grudniu 1981 r. doszło do demonstracji ulicznych m.in. w Warszawie, Krakowie i Gdańsku. Największa z nich, w trakcie której milicjanci zastrzelili jednego z uczestników, odbyła się w Gdańsku.

31 grudnia 1982 r. stan wojenny został zawieszony, a 22 lipca 1983 r. odwołany, przy zachowaniu części represyjnego ustawodawstwa. Dokładna liczba osób, które w wyniku wprowadzenia stanu wojennego poniosły śmierć, nie jest znana. Przedstawiane listy ofiar liczą od kilkudziesięciu do ponad stu nazwisk. Nieznana pozostaje również liczba osób, które straciły w tym okresie zdrowie na skutek prześladowań, bicia w trakcie śledztwa czy też podczas demonstracji ulicznych.

https://wpolityce.pl